Milovan Đilas. Zatvaran u obje Jugoslavije. Pasoš oduzet od 1970.-1986. Oduzeta mu ratna i posleratna odlikovanja. Zašto? (VIDEO)
Đilas je bio revolucionar, borac protiv fašizma, za pravednije, multikulturno, multinacionalno društvo, za Jugoslaviju organizovanu kao federaciju jednakih naroda u kojoj nacionalne manjine imaju sva prava. Ali ne samo on, cela njegova porodica se bori u ratu, i skoro svi ginu.
Njegov stariji brat Aleksa-Bećo je poginuo 1941; proglašen je za narodnog heroja i po njemu su nazvane jedna osnovna škola u Mojkovcu i kulturno-umetničko društvo u Bijelom Polju.
Mlađi brat Milivoje-Minjo je streljan na Banjici 1942, a iste godine su četnici ubili njihovu sestru Dobranu.
Na kraju, njihov otac Nikola 1943. godine gine u borbi sa balistima na Kosovu. Milovan-Đido, uprkos svemu tome, se ne ponaša osvetnički ni tokom ni posle rata pa, na primer, ne dozvoljava da se ubice njegovog oca streljaju.
Radi se dakle o jednoj herojskoj porodici koja je zaista mnogo stradala i dala u borbi za oslobođenje i (ponovno) ujedinjenje Jugoslavije.
Đilas je kasnije bio kritičar monopola jedne partije, zalagao se za demokratizaciju društva, saradnju sa svetom, ali i za nezavisnost malih naroda kakvi su bili Jugosloveni, odnosno manjih država kao što je bila Jugoslavija.
Drugo, Milovan Đilas je bio neko ko je zbog svojih ideala bio spreman da žrtvuje slobodu i život.
Robijao je u obe Jugoslavije, a tokom Drugog svetskog rata je bio ključni akter najvažnijih događaja i bitaka koje su obeležile Narodnooslobodilački rat.
Ovo poslednje verovatno malo ko zna, pošto je nakon sukoba sa Titom i partijom 1954. Đilas bio prinuđen da istupi iz partije, a onda je praktično izbrisan iz njene istorije i istorije zemlje koju je on, zajedno sa ostalima u vrhu Komunističke partije Jugoslavije, oslobađao i stvarao.
Treće, Đilas je bio spreman da se se bori za vlast iz ideala i da se onda odrekne vlasti zbog ideala – i prvo, a posebno ovo drugo su prava retkost u našoj sredini, ali i šire.
Kao jedan od najbližih Titovih saradnika u jednopartijskom sistemu tadašnje Jugoslavije, vlast koju je imao Đilas nije bila mala.
On jeste postao ne-komunista samim tim što se zalagao za uvođenje višepartijskog sistema, ali nije bio anti-komunista (sebe je opisivao kao demokratskog socijalistu).
Njegova biografija Tita, objavljena početkom 1980-tih na engleskom (sve njegove knjige posle pada s vlasti su pisane na srpskom, ali objavljene prvo na engleskom, jer niko u zemlji nije mogao da ih objavi) i danas je jedna od najboljih i najbalansiranijih biografija nekadašnjeg jugoslovenskog predsednika.
Više o Đilasu i njegovom zanimljivom životu možete pročitati ovdje.
VIDEO: